Vorige week vrijdag een 'informeel' gesprek gehad met T., het afdelingshoofd. Ik wilde weten wat de pedicure had gezegd. T. wist van niks, en haalde het dossier van mijn vader erbij. Geen notities over kalknagels, noch over contact met de pedicure. T. vertelt dat in verband met het noro-virus een paar weken geleden, de pedicure de afdeling niet op mocht en toen liet vallen dat ze zo achterstand oploopt. Misschien dat ze daarom nog niet is geweest.
Ik slik de opmerking in dat de verzorging gewoon niets gedaan heeft. T. maakt aantekeningen en belooft dat ze me per email zal laten weten als de pedicure is geweest en wat die heeft gezegd.
Tot op heden nog niets vernomen.
Al met al is er alweer een maand verstreken, en is er nog steeds niets gedaan aan de afbrokkelende teennagels van mijn vader.
Waarom ik met T. een afspraak heb gemaakt, en niet bij de verzorging navraag heb gedaan? Je wordt wijzer: dit is niet de eerste keer dat ik iets signaleer, het doorgeef, een belofte terugkrijg dat er iets mee gedaan zal worden - en uiteindelijk is er niets gedaan.
Dus voortaan gelijk maar een check bij het afdelingshoofd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten