dinsdag 3 augustus 2010

Kwaliteit van doodgaan

Zojuist een mail van zus G. dat vader slijm in een long heeft dat hij niet meer weg kan hoesten. Hij krijgt nu een zware dosis antibiotica om een longontsteking te voorkomen.

Is het zover? Longontstekingen zijn doodsoorzaak nr. 1 in de verpleeghuiszorg.

Longontstekingen ontstaan doordat patienten teveel in de stoel hangen of in bed liggen, waardoor de longen niet goed kunnen 'doorluchten' zeg maar.
Volgens zus G. klaagde vader in het begin van de week over pijn in zijn knieƫn. Verstijving is ook een gevolg van bedlegerigheid.
Cachexie (veel te mager), spieratrofie (geen spiermassa meer) en uremie (bloedvergiftiging) zijn nog een paar leuke gevolgen van te weinig beweging.
Om nog maar niet te spreken van decubitus (doorligwonden). Die 'slang' die vader sinds een paar weken onder zijn heupen heeft, zal daar wel mee samenhangen. Maar omdat hij daardoor gedwongen wordt om in continu dezelfde positie te liggen, ontstaan er uiteraard weer nieuwe decubitusplekken.

En de hele zorg staat erbij en kijkt ernaar. De stierlijke verveling die in de huiskamers hangt, mijn vader die zich het eerste jaar beklaagde dat er de hele dag niets te doen was, de bezuinigingen op de primaire zorg maar vooral op activiteitenbegeleiding, paramedici en anderen die preventief zouden kunnen werken om het doelloze hangen in de stoel te voorkomen - de verpleeghuiszorg is nog steeds primair gericht op doodgaan en niet op kwaliteit van leven.
Zelfs niet op kwaliteit van doodgaan, overigens. Men gaat ervan uit dat bovengenoemde somatische verschijnselen bij de ziekte horen; niet dat de verschijnselen misschien wel bij het verpleeghuis horen.

Een natuurlijke dood in een verpleeghuis? Het wil er bij mij niet meer in nu ik gezien heb hoe het eraan toe gaat. Eerst is er geƫxperimenteerd met zware psychofarmaca op het oude lijf van vader, vervolgens wordt dat lijf elke minuut van de dag vastgebonden, en is nu gefixeerd in continu dezelfde houding. Dat is funest voor een menselijk lichaam. Dat zou zelfs een jong lijf van 25 jaren niet overleven.

1 opmerking:

  1. Mijn vader heeft in een verpleegtehuis gelegen en is daar 12 uur lang niet behandeld aan een longontsteking. Toen de verpleeghuisarts deze ziekte uiteindelijk constateerde was het te laat: mijn vader was zo verzwakt dat hij ernstige doorligwonden had opgelopen en totaal was uitgedroogd. Dit alles is hem uiteindelijk fataal geworden.

    BeantwoordenVerwijderen