J. vertelde dat vader expliciet vroeg om Psalm 31 voor te lezen. Ongeveer een halfjaar geleden viel per toeval mijn oog erop toen ik door de bijbel bladerde om vader wat voor te lezen. Sindsdien is het één van zijn 'favorieten'.
Het is verwonderlijk dat vader zo'n getal 31 onthoudt. Net zo goed onthoudt hij Psalm 42, een andere 'favoriet' van hem.
Ik heb zo vaak de indruk dat zijn geheugen een stuk beter functioneert dan men ons wil doen geloven. Hij heeft weliswaar moeite om de juiste woorden te vinden om te kunnen communiceren, maar er komt nog steeds een heleboel bij hem binnen dat gewoon normaal beklijft.
Soms vraag ik mij af of het concept van een dementerende, die 'kinds' is, geen kortetermijngeheugen meer heeft, zich niet meer bewust van zijn omgeving is, waar je van alles kunt doen omdat hij het toch niet door heeft - of dat concept niet eens grondig onder de microscoop moet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten